sen gözlerini kapatıyordun bir kıyam'a,
ben mil çektim gözlerime,
dereleri kuruttular,çimenler susuz kaldı, devam etti zaman ve yıkıcıydı,
bizim göz kapaklarımıza saklandığımız o yerde...
Sen çığlık çığlığa bağır çağır kendini ilan ediyordun,
''Karşıt'' olmanın moda olduğu bir yerde,
Sadece görüntülerin ve sözlerin aldatıcı yalvaçlarından biriydin
Kendine utanmaktan sıyrılmanın yollarını bulmuştun
Pencerenin önünden manzaralı odalardan sokuluyordun hayata,
bir ayinden bir ayine konforun büyüsüne kapılmıştın..

Ben yalanın yalancısıydım,gerçeğin hayaleti
Gölgemde utanıyor benden şimdi!
             ve tarih bize yer vermeyecek sayfalarında
              silinip gideceğiz suskunluğumuzda..
                              duygulanmanın şiirlerin küstahlığı ve kibri 
                                   yaşamak ölüyor oysa hızla !