'Öteki' yataratamasaydı iktitarlar asla yandaş bulamazdı.Şu kısacık görüntülerde,orada ''işlerini'' yapmanın ve kutsal sınırlarını korumuş olmanın,hainleri öldürmenin verdiği huzuru sıradanlığı ve korkunçluğu görebiliyorum.Mesele artık herhangi bir iktidar saldırısı karşısında,insanlık/vicdan çağrılarını birer kez biner kez düşünmek gerekir.Çünkü kendi inandırıldıkları sanal sınırlar ve kutsal devletler'inin yaşaması için ne gerekirse yapan gerisi teferruat diyen bir inancın vicdanıdır onların devralıp yüklendikleri...

http://www.youtube.com/watch?v=NS_IXsHAGqw

Gelmişiz insan beyninin evrimsel olarak en iyi seviyesine ama halâ ölümü ceza olarak görüp bununla övünenler var.Sanırsın ölüm belli bir organizma için var da belli organizmalar ölümsüz.Ölüm bir ceza değildir iyiler ölümsüz değil! Kötüler ölümlü değil! iyi/kötü diye bir şey yok onlar bizim hayatta kendimizi iyi hissedelim diye uydurduğumuz enstrümanlar.Ceza biçimi olarak ve/veya keyfi olarak öldürmek hadsizliktir o kadar iç rahatlığı vermez vermemeli bundan rahatlayanların huzurunu kaçırabilmek mesele! Bunu anlatabilmek o kendi uydurdukları ahengi bozabilmek mesele.Savunma harici tüm öldürmekler hadsizliktir,gerçi keyf olsun diye hayvanları özel besleyip yiyen bir tür olan insan soyuna bunu anlatabilmek zamanda yolculuk hayali gibi şimdilik...