Tohum

Günler aynı ritimde kendilik halinde,dünya dolaşıyor güneşle ilişkisi ayın aracılığı sayesinde.Günler aynı.Bütün sabahlar aynı renkte bazen daha gri bazen daha aydınlık olur,bütün geceler aynı mehtap olduğunda aydınlık gökyüzü olur bulutlar varsa yağmur olur kar olur.Mevsimler aynı.İnsanın iklimi başka.Aynı olmayan ritmi bozulan benim,dünya aynı.Zaman yok mekan var mekan aynı.Ben değişirim.Gün yok gece yok ben varım.Aynı sabahın gün dönümün de güne anlam vermişsem karşı binanın bahçesi çok güzel olur.Bazen yıldızlar sevilenin yüzünü alır ay habercimiz olur.Bazen bir takım gazlardan oluşmuş madde.Her şey bende gizli.Ne gizli mi dedim bende bir numara yok.Ne günlere ne mevsimlere anlam yüklemeyecek kadar akıllıydım.Sonra aklımın erdiği gönlümün ermediği yaşam beni bunalttı.Ölüm ve yaşam keskin iki uç.Ya ölüsündür ya yaşıyosundur sanılır lakin ikisinin de dışın da bir hali var insanın nefes almakla yaşamış olmadığımı kavrıyorum süreçle.Kendimi kandıramadığım bir dönemeç var ezberlerimin bozulduğu, egomun öz'ümü tanımadığını,''iplemediğini'' daha doğru olur hatta öz'ün değil toplumun devamıyla ilgisini keşfettiğim..Hayat aynı.Doğ yaşa öl.İnsan benim için tohum dünyaya atılmış;yeşermesi için bambaşka iklimler gereksiniyor.Soyut bir iklim..

Not: huzursuzum...