bir buz parçası gecem gündüzüm

dolanı dolanı bir noktayım artık

taş bile taşa tozunu verirken

senden bir haber gelmiyor.

ellerim, 

o eski bozkır söylencesi: 

bir sırdı; çaldı kapıyı gitti diyor.

ayağ göçürdün

toprak kattın

taş bağladın

kanatlarım o yüzden uçamıyor.

bin rüyayı bir tek rüyada gördüm

yedi sabah içre dönsem de

acı geçiyor

acı geçiyor

acı elbette geçiyor

acı çekmiş olmak geçmiyor. 'Kemal Varol'