Saydam başlıyoruz hayata her şeyin bir rengi var her halin.Yalanın,kandırılmanın,sevmenin,sevilmenin..Bir kere tanışmak yetiyor o renkler bulaşıyor üzerimize saydamlığımız kayboluyor renklendikçe..Kandırılmaktan örneğin insana bir daha kandırılmama çabası kalıyor iyi mi kötü mü bunlar kandırılmanın renk tonları...Saydamlığımız yitiyor tanıştıkça diğer olgularla...Hiç o kadar saydamken karşılaştığım biri oldu mu?Erken mi aldık o renkleri...Saklanıyoruz renklerimize onlar bizi sevimli-sevimsiz,olumlu-olumsuz tanıtanlar o renklerin ardında ki saydamlık nerede kayıp bir kıyı asla dönülmeyecek bir zaman akışında geçip gittiğimiz,yitik bir fotoğraf  ...