benim gündelik hayatın gereklerini gerçekleştirdiğim şehirde gün döndü karanlığa ..
senin şehrinde güneş seninle.. ışığındaysa bin bir cilve var denize karşı
ve sen bir sevdaya şiir diziyorsun belki de
ben bir telefon melodisiyle o kıyıdan beni aradığın anların sızısına yerleşiyorum yüreğimi bıraktığım o kente ...
Not: o telefon melodisi bilseydi çağırdığı sızıyı utanırdı ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder