http://fizy.com/#s/2ndit3
2000 model ve yıllardır hiç çalmayan telefonumda o hiç çalmamasına vesile olanların doğum günleri kayıtlı arada alarm öter ben bakarım ekranda gördüğüm isim uzak gelir bana soluk anlamsız.Hayatımdan gidenler ve benim hayatlarından gittiklerim hepsi madddenin gaz hali gibi bu iyi değil üstelik;oysa hatırasız insan makine gibidir.Neden böyle olur neden bu kadar keskindir bitişler ve zaman başlar o çözülmeler bilmiyorum.Önce buz tutuyorlar içinde; kış günü hele odan soğuksa kar manzaralı resimler bile içini üşütür ya bunlarda öyle orada buz gibi dururlar içinde, aklına geldikçe üşürsün,nasılsın demek aklından geçmez geçtiğinde ise sonsuz ağırlık, titreme.Sonra çözülür buz başka bir hale gelir erirken daha azdırlar içinde hafif sıkıntılı ama ağırlığı yoktur arasam deyip istemediğinde hiç sorumluluk hissettirmez ve buharlaştıkların da isimleri cisimleri yabancı birinden daha uzaktır.Yabancı bile bir yaşamdır bilmediğin bir varlık ama onlar hafıza kaybı gibidir.Bu samimiyetsizliğimden sığ genel geçer ilişkiler kurmamdan olabilir diye düşünmeye başladım sadece o an'ı bölüşmek derinlikli ilişkiler kurmamakta olur bu.Faydacı birimiyim yoksa,bütün nefretini bir karaktere boşalt o dünyadan yok olsun deseler(bu diyiciler kim hep merak ederim ) faydacılara derim oysa.Her sabah uyandığımda sanki dünyaya şimdi fırlatılmışım anamla birlikte gibi hissediyorum;öncesiz hatırasız kimsesiz.Yaşlıktan bunlar biliyorum,yaşanmamışlıkların yaşadığından fazla ise ve geç kalmışsan böyle zırvalarsın işte.Neyse mendilim bitti..
2000 model ve yıllardır hiç çalmayan telefonumda o hiç çalmamasına vesile olanların doğum günleri kayıtlı arada alarm öter ben bakarım ekranda gördüğüm isim uzak gelir bana soluk anlamsız.Hayatımdan gidenler ve benim hayatlarından gittiklerim hepsi madddenin gaz hali gibi bu iyi değil üstelik;oysa hatırasız insan makine gibidir.Neden böyle olur neden bu kadar keskindir bitişler ve zaman başlar o çözülmeler bilmiyorum.Önce buz tutuyorlar içinde; kış günü hele odan soğuksa kar manzaralı resimler bile içini üşütür ya bunlarda öyle orada buz gibi dururlar içinde, aklına geldikçe üşürsün,nasılsın demek aklından geçmez geçtiğinde ise sonsuz ağırlık, titreme.Sonra çözülür buz başka bir hale gelir erirken daha azdırlar içinde hafif sıkıntılı ama ağırlığı yoktur arasam deyip istemediğinde hiç sorumluluk hissettirmez ve buharlaştıkların da isimleri cisimleri yabancı birinden daha uzaktır.Yabancı bile bir yaşamdır bilmediğin bir varlık ama onlar hafıza kaybı gibidir.Bu samimiyetsizliğimden sığ genel geçer ilişkiler kurmamdan olabilir diye düşünmeye başladım sadece o an'ı bölüşmek derinlikli ilişkiler kurmamakta olur bu.Faydacı birimiyim yoksa,bütün nefretini bir karaktere boşalt o dünyadan yok olsun deseler(bu diyiciler kim hep merak ederim ) faydacılara derim oysa.Her sabah uyandığımda sanki dünyaya şimdi fırlatılmışım anamla birlikte gibi hissediyorum;öncesiz hatırasız kimsesiz.Yaşlıktan bunlar biliyorum,yaşanmamışlıkların yaşadığından fazla ise ve geç kalmışsan böyle zırvalarsın işte.Neyse mendilim bitti..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder